The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی
The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی
Blog Article
پارکینسون نوعی بیماری است که بیشتر افراد سال‌خورده را درگیر می‌کند؛ اما در جوان‌ترها نیز ممکن است بُروز کند. علائم این بیماری حاصل تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در بخش‌هایی از مغز میانی است که کنترل‌کننده‌ی حرکات بدن است. علائم اولیه چندان چندان مهم به‌نظر نمی‌رسند: احساس ضعف یا سفتی در یکی از اندام‌ها (مثل پا) یا احساس لرزشی خفیف در یکی از دست‌ها در هنگام استراحت. سرانجام، این لرزش‌ها بیشتر و گسترده‌تر و عضلات سفت می‌شوند؛ درنتیجه حرکات آهسته و توازن و هماهنگی بین اندام‌ها تضعیف می‌شود.
مطالعات نشان می دهد افراد مبتلا به فلج لرزانی که ورزش می کنند ، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کنند ، در دارز مدت ، زندگی خود را با شرایط بهتری سپری می کنند.
همکاری
اگر سابقه خانوادگی پارکینسون دارید ، می توانید آزمایش ژنتیک را در نظر بگیرید. ژنهای خاصی با بیماری پارکینسون ارتباط دارند.
افزایش مصرف نمک و داشتن وعده های زیاد با حجم کم باعث می شود تا فشار خون و سرگیجه نداشته باشید.
درمان مریضی پارکینسون خفیف نسبت به پیشرفته آسان‌تر است. معمولاً در این بیماری می‌توان با استفاده از داروها به میزان زیادی علائم بیماری را کنترل کرد.
در هنگام راه‌رفتن تصور می‌کند پاهای او به زمین چسبیده‌اند؟
علائم: افراد مبتلا به ام اس شرایطی مانند سردرد ، کم شنوایی ، درد و دوبینی را تجربه می کنند.
در نهایت این سلول‌ها میزان دوپامین را در بدن تنظیم می کنند تا علائم بیماری را کاهش دهند. اما توجه داشته باشید که این تنها یک روش بهبود برای بیماری پارکینسون است و درمان قطعی آن نخواهد بود.
کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.
در حالت کلی، موادی که حاوی زیادی از ویتامین ها هستند، می توانند افراد را در برابر ابتلا به بسیاری از بیماری ها و به خصوص پارکینسون محافظت بیماری پارکینسون افراد نمایند.
تالاموتومی: نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد رعشه‌ها حاصل وجود مشکلاتی در تالاموس هستند. در این روش جراحی، بخشی از تالاموس تخریب می‌شود تا از رسیدن لرزش‌ها به عضلات جلوگیری شود.
مینا گفت: ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.
حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند. مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.